Tekeningen maken

(Scroll down for English)
Genesis in je eigen taal, is dat nou iets om enthousiast van te worden? Ook als je het boek al heel vaak hebt gelezen in een andere taal die je redelijk goed kent? Een dominee uit de Mara regio was dat in ieder geval wel! Lees hieronder zijn verhaal.
Maar eerst kun je meer lezen over één van de activiteiten tijdens de schrijfworkshops.

Tekeningen maken
Tijdens de schrijfworkshops die Hanneke en haar collega’s geven in de Mara regio is er altijd veel tijd om de deelnemers te laten oefenen met schrijven. Soms alleen, soms in een groep.
Maar ja, waar ga je eigenlijk over schrijven in je eigen taal? Het verzinnen van een onderwerp voor een verhaal is nog niet altijd even gemakkelijk. Daarom begint één van de schrijfopdrachten met iets heel anders: tekenen!

De deelnemers maken in groepjes een tekening op een groot vel papier. Ze mogen zelf uit een aantal onderwerpen kiezen: maisha ya nyumbani (het gezinsleven), ufugaji (dierenhouderij), uvuvi (visserij), uwindaji (jacht), shuleni (op school) of ukulima (werken op de akker). Voor alle mensen liggen de meeste van deze onderwerpen hun na aan het hart, omdat ze onderdeel zijn van hun dagelijks leven. Goede onderwerpen om een tekening over te maken dus!

Nadat de tekeningen af zijn, schrijven de deelnemers de namen van alle dingen die ze zien in de tekening op in het Zinza, Zanaki of Ikoma, of welke taal ze ook spreken! Dat is al een behoorlijke klus, want ze willen natuurlijk de woorden juist spellen. Dat is niet gemakkelijk als je alle spellingregels nog maar net hebt geleerd.
Na het schrijven van losse woorden gaan de groepen verder met het schrijven van een verhaal naar aanleiding van de tekening, op basis van de al geschreven losse woorden. Op die manier komt een verhaal bijna altijd vanzelf tot stand.
Aan het einde van de workshop mag elke groep zijn tekening met verhaal presenteren. En dat levert een hoop gelach op, om de tekeningen maar ook om de leuke verhalen.

Afgelopen week tijdens een workshop in het Zinza-gebied las een man het verhaal van zijn groep voor. Alle deelnemers moesten er hard om lachen. Ik snapte het verhaal natuurlijk niet en vroeg de deelnemers mij te vertellen welke grappige dingen er in het verhaal stonden. Het antwoord?

“Hij heeft gewoon heel mooi Zinza gebruikt, precies zoals je het zegt in Zinza.”

Genesis
Tijdens de schrijfworkshop in het Zinza-gebied sprak ik, Hanneke, met dominee John, één van de deelnemers. Dominee John is de dominee van de kerk waarin de workshop plaatsvond. Dominee John vertelde mij het vorige verhaal:

“Vorige week kwam er een collega van mij op bezoek. Hij is Zinza maar woont en werkt al heel lang in Mwanza [red.: grootste stad in de regio]. Ik nodigde mijn collega uit in mijn studeerkamer, en daar zag hij een kopie van Genesis in Zinza liggen. Hij reageerde heel enthousiast en wilde het boek meteen bekijken. Hij wist niet dat de Bijbel in het Zinza wordt vertaald. Mijn collega kwam bij mij op bezoek om een aantal dingen te bespreken, maar hij kon het boek niet meer neerleggen. Hij wilde maar blijven lezen. Uiteindelijk heeft hij het boek meegenomen naar huis.”

Dankpunten:
* Een aantal mooie contacten die we hadden in de afgelopen weken: een mooi gesprek met een fruitverkoper op de markt en met de dierenverzorger op onze compound. Dank voor enthousiasme wanneer mensen horen dat de Bijbel wordt vertaald in hun eigen taal.
* Kracht en gezondheid voor ons werk.
* Dat God aan het werk is in de Mara regio. Mensen komen tot geloof in Hem. Dank dat we ook steeds mensen blijven tegenkomen die blij zijn om een (Bijbel)boek te kunnen kopen in hun eigen taal.

Bidpunten:
* Bid voor onze Tanzaniaanse collega’s en hun gezinnen. Er is veel ziekte, moeite en verdriet en de vertalers leven (door de week) vaak ver weg van hun gezinnen. Bid om Gods zegen voor hen.
* Bid voor een rustige verkiezingstijd in de komende weken en een uitslag die tot zegen voor het land zal zijn.
* Een bid- en dankpunt: Over een aantal weken krijgen we familie op bezoek. Hier zijn we erg blij mee. We hebben dan ook twee weken vrij en we hopen met elkaar een paar dagen weg te gaan. Bid voor veilige reizen en een fijne tijd samen.

Drawing pictures
During writing workshops that Hanneke and her colleagues are leading, a lot of time is given to the participants to practice their new writing skills. They write stories, in a group or on their own. But sometimes it is hard to come up with a good story. To help the participants with this, they get a chance to draw a picture on a big piece of paper. The groups can choose from different subjects: maisha ya nyumbani (family life at home), ufugaji (animal husbandry), uvuvi (fishing), uwindaji (hunting), shuleni (at school) of ukulima (farming).
When the drawings are ready, the participants start naming all the things that they have drawn in the picture. This is not as simple as it sounds. Although they are writing it in their first language, they have only learned how to write this language maybe yesterday or the day before yesterday.
After writing all these words it is much easier to write a story. It is wonderful to see all the nice and fun stories that come up in these sessions. At the end of the week they read them to the whole class. That always leads to much laughter and joy.

Last week, during a writing workshop in the Zinza area, a man read the story of his group. Everyone had to laugh very loudly, multiple times. I did not understand the story of course, as it was in Zinza, so I asked the participants to tell me what was so funny about the story. The answer was: “He just used very good Zinza, exactly how we would say it!”
(See above for some pictures of people working on their drawings and some of the results)

Genesis
A pastor in the Zinza area told Hanneke the following story:

“A colleague of mine from Mwanza (red.: biggest city in the area) came to visit me in my church. He is Zinza but lives and works in Mwanza, already for a long time. I invited him into my study. He saw a copy of Genesis in Zinza lying on my desk. He became very enthusiastic and wanted to see the book immediately. He did not know that the Bible is being translated into Zinza. He came to see me, and we had a lot of things to talk about, but he could not stop reading. In the end he took the book home.”