Ga naar de inhoud

Weblog Hanneke en Michiel Louter

'…wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.'

Menu
  • Werk in Tanzania en Oeganda
  • Over Wycliffe
  • Steun ons
  • Contact
Menu

In Musoma

Gepubliceerd op 11 december 2014 door Hanneke en Michiel

[11 december 2014; for English scroll down]

Achter ons ligt een tijd van veel reizen en veel meemaken. We zijn veilig aangekomen in Musoma en leren langzaam maar zeker over het leven en werken hier.

  1. Afscheid nemen met een speech en kampvuur in Iringa
  2. Reizen naar Dar
  3. Winkelen en herpakken in Dar en reizen naar Musoma
  4. Ontvangen worden met een volle koelkast en met mensen bij wie we konden eten
  5. Eerste dagen op het kantoor + wat doet de literacy-afdeling en wat is Hanneke’s rol?
  6. En heel veel andere nieuwe leuke (en soms ingewikkelde) dingen

1. Afscheid Iringa
Zoals gebruikelijk was er en een kleine ceremonie op de laatste dag van de taalschool. Met veel verve hielden we onze dank-speech… in Swahili. Dat was een leuk moment. ’s Avonds nog een gezellig kampvuur en afscheid nemen.

IMG_20141114_124257
Foto: KG
IMG_20141114_124451
Foto: KG
IMG_20141114_130904
Het felbegeerde certificaat Foto: KG
IMG_20141114_131012
Foto: KG

2. Bidden en scheuren
De reis naar Dar ging weer met de bus, en we zijn erg blij dat we veilig in Dar kwamen. Het is interessant dat de in onze ogen nogal roekeloze rijstijl wordt gecombineerd met gebeden. Aan het begin van de reis introduceerde de chauffeur zich namelijk als volgt over de intercom: ‘Ombeni sana!’ Met andere woorden: ‘Bid veel/hard tot God, dat we veilig mogen aankomen.’ Bidden en scheuren gaan dus hand in hand.

3. In Dar en naar Musoma
De paar dagen in Dar stonden in het teken van: winkelen (er zijn in Dar allerlei dingen te krijgen die niet te koop zijn in Musoma), een dag naar het strand, uitrusten en spullen herpakken. De reis naar Musoma ging weer voorspoedig, al nam het twee dagen in beslag.

CIMG4560 kopie
Frisbee en…
CIMG4563 kopie
…uitrusten (en analyseren).
CIMG4565 kopie
Herpakken van bagage: een deel zou met ons mee vliegen, en een deel zou op een vrachtwagen naar Musoma worden gebracht

4. Ontvangst in Musoma
Dus waren we erg blij om veilig op het busstation in Musoma aan te komen. Het was vreemd om terug te denken aan vorig jaar, toen we hier ook al waren geweest. En ook bijzonder om terug te denken aan alle voorbereiding en onmisbare hulp om hier terecht te komen.
Op het busstation was er al direct iemand die ons ophaalde en ons mee te eten nam. En zo ging dat in de eerste week door: nu eens had die wat voor ons gekookt, de andere keer werden we uitgenodigd bij iemand te komen eten. En voor ontbijtspullen en andere dingen was gezorgd. Die lagen voor ons klaar in ons huis!

CIMG4588 kopie
Een van de heerlijke maaltijden die werd bezorgd. Voor de scherpe kijker zijn op de achtergrond de laatste restjes van ons Nederlandse rantsoen te zoen: chips van een zeker merk (hier ook te krijgen overigens), en…: schoolkrijt (de eetbare variant).
CIMG4690 kopie
En toen kwam er opeens nieuw rantsoen uit Nederland: pepernoten! Kan het decemberachtiger?! Pepernoten, chocolademelk en een legpuzzel.

Huis
We wonen nu enkele weken in een huis van onze Nederlandse collega’s in Musoma. Zij zijn op verlof, maar hopen over drie weken weer terug te zijn in Musoma. Dan zullen wij ook verhuizen, nu naar een huis van een andere familie (collega’s). Het is de bedoeling dat we daar voor zeven maanden kunnen wonen.
Wat ons betreft is deze situatie erg prettig. We hoeven nu namelijk niet direct te zoeken naar een huis en veel tijd te besteden aan het opstarten van alles wat bij een huis komt kijken. We kunnen ons nu meer richten op het verder leren van de taal, het werk op het kantoor, onze weg vinden in Musoma en zoveel andere dingen.

CIMG4593 kopie
Een mangoboom in de tuin, en inmiddels beginnen de rijpe te vallen…
CIMG4629 kopie
Waakhonden van het type: liever niet tegenkomen in het donker.
CIMG4631 kopie
Indruk van de achtertuin

5. Op kantoor
Met onze instelling willen we hier gelijk aan de slag en zo snel mogelijk zo veel mogelijk van waarde zijn. Maar het is realistischer om te bedenken dat er in de komende tijd gewoon heel veel te leren is:

  • ons Swahili moet nog een stuk beter worden,
  • we moeten leren werken met nieuwe software,
  • langzaam leren we hoe dingen op het kantoor gaan,
  • we leren over een of meer lokale talen,
  • et cetera.

Dat zijn dan ook de dingen waar we in deze tijd mee bezig zijn. En daar hoort natuurlijk ook bij dat we rondkijken op het kantoor wat er gebeurt en wie wat doet. Zo maakten we mee:

  • Een taalkundige bespreking met een spreker van een van de talen van de regio. Doel was om meer te weten te komen over hoe toonhoogte werkt bij de werkwoorden in deze taal.
  • Een bespreking van de vertaling van Genesis 50 tussen twee vertalers en een zogenaamde ‘vertaalconsulent’ via skype.
  • De eerste controle van de Jezus-film in de Simbiti-taal: de Jezus-film is een film over het leven van Jezus, met teksten uit het Evangelie. Op het kantoor was een groep Simbiti-mensen. Zij spraken de tekst in. Die tekst werd opgenomen en gecombineerd met de beelden van de film. Vervolgens werd de film getoond en werd er gekeken of er nog dingen verbeterd kon worden.
CIMG4656 kopie
De mooi beschilderde poort bij het kantoor
CIMG4660 kopie
Het literacy-gebouw
CIMG4712 kopie
De banda waar elke dag een chai-pauze is, met bidden, een lied en nieuws

Hanneke’s werk
Zoals jullie (wellicht) weten werkt Hanneke op de alfabetiserings-afdeling (ook wel: literacy) en is Michiel deel van de vertaalafdeling. Vandaag een verhaal van Hanneke:

Literacy
Op dit moment is het literacy-team vijf man/vrouw sterk. Dat is heel mooi, want vorig jaar waren dat er nog maar drie! Maar wat doet het team nou eigenlijk?

      • ‘Transition literacy’: Veel mensen in Tanzania kunnen niet lezen of schrijven. Als ze dat wel kunnen, is dat vaak alleen in Swahili, de taal die op scholen wordt gebruikt. Maar nu er steeds meer Bijbelboeken en lokale verhalen beschikbaar komen, willen mensen die ook in hun eigen taal kunnen lezen. Daarom worden er boekjes gemaakt die deze mensen stapsgewijs helpen om hun eigen taal te leren lezen en schrijven. Dit wordt transition literacy genoemd.
      • Leesgroepen: Op dit moment zijn er 5 leesgroepen in dorpen in de Mara-regio. Naar deze leesgroepen komen zowel mannen als vrouwen. De eerste stap is vaak: de lokale taal leren lezen en schrijven (zie transition literacy). Maar ook volgen de groepen bijvoorbeeld een schrijfworkshop en een editworkshop. Hier leren deelnemers verhalen te schrijven in hun eigen taal en deze vervolgens te controleren op spelling en grammatica.
      • Testen en verbeteren van de schrijfwijze van de verschillende talen: Er is al veel taalkundig onderzoek gedaan naar de talen hier waarin de Bijbel vertaald wordt. Toch worden er nog steeds aanpassingen gedaan aan de schrijfwijze van de talen. Soms is die namelijk niet duidelijk genoeg. Daarom worden er nog steeds testen gedaan hoe de taal zo correct en duidelijk mogelijk geschreven kan worden. De testen kunnen bijvoorbeeld gemaakt worden door de verschillende leesgroepen.

Even een voorbeeld om dit een beetje duidelijker te maken:

Stel dat we een onderzoek doen naar de schreifweize van het Nederlands. In het Nederlands hebben we twee symbolen die dezelfde klank weergeven: ‘ei’ en ‘ij’. De meeste mensen leren als kind op school (en vaak duurt dat wel even) welk symbool je bei welk woord gebruikt. Maar stel nou dat jei graag een verhaal in je ijgen taal wilt schreiven, dan kan dat verschil nog knap lastig zein. Want welke letter moet je nou wanneer gebruiken?

      • Boekjes met verhalen: Tijdens een aantal schrijversworkshops in de regio zijn verhalen geschreven in verschillende talen. Deze verhalen wil het literacy-team in het komende jaar gaan uitgeven. Het gaat om lokale verhalen die heel oud zijn en van generatie op generatie verteld zijn. Ze zijn dus een belangrijk onderdeel van de cultuur. De mensen lezen ze dan ook graag. Later kunnen deze verhalen weer gebruikt worden op leesgroepen om mensen te helpen hun eigen taal nog beter te kunnen lezen.

Wat gaat Hanneke vooral doen in de komende tijd?

  • Assisteren in het opmaken en printen van verschillende boekjes.
  • Zich verdiepen in twee verschillende talen: Kiikoma en Kikabwa, de talen waarin ze het meest hoopt te gaan werken.
  • Meegaan en helpen bij de workshops in de verschillende taalgebieden, die door het literacy-team geleid worden.

Kortom: een hoop te leren en te doen. Gelukkig is het niet ons werk maar Gods werk! We bidden dat mensen mogen ontdekken en met eigen ogen mogen lezen dat God spreekt in hun eigen taal!

CIMG4637 kopie
Straatbeelden

CIMG4638 kopie

CIMG4675 kopie

6. Heel veel andere leuke (en soms ingewikkelde) dingen
Er zijn zoveel nieuwe dingen, dat het betekent dat je vrijwel elke dag wel iets nieuws doet, ontdekt, ondervindt of juist niet doet.

      • Zo waren de waakhonden enkele weken geleden de poort uitgeglipt. Toen we ’s morgens de poort opendeden om naar het werk te gaan, zagen ze hun kans schoon. We renden erachteraan, maar veel leek het niet te helpen. Tot onze opluchting kwamen ze na een paar minuten uit zichzelf toch weer terug. Hun territorium was in ieder geval weer met verse middelen afgebakend.
      • En hoe ga je eigenlijk op een goede manier om met mensen die geld (te leen) vragen, een baan zoeken, iets onmisbaars hebben dat je zou kunnen kopen…
      • En verder gebeuren er nog veel dingen: een ‘Thanksgiving-dinner’, adventssamenkomsten bij collega’s thuis, een adventstoneelstuk van de kinderen, voetbal en frisbee in het weekend, brekende waterleidingen, hoe knip je eigenlijk je eigen haar?, etc.
CIMG4695 kopie
Dubieuze taak, het veld schoonmaken voor er gespeeld gaat worden…

 

CIMG4702 kopie
Leuke verjaardagsverrassing
CIMG4703 kopie
Vogels helpen mee afval op te ruimen

Tot slot
Dank voor alle gebed in de afgelopen tijd. We zijn gezond en zijn overal veilig aangekomen, dus dat is een grote zegen van God.

Zou je met ons mee willen danken voor:

          • al het reizen dat goed is gegaan;
          • voor de gemeenschap van zendelingen hier die ons zo prettig heeft opgevangen en wegwijs gemaakt;
          • voor zoveel Tanzanianen hier op het kantoor die zich inzetten voor het werk.

 En zou je willen bidden voor:

          • In de komende maand is het een komen en gaan van collega’s. Veel Tanzanianen reizen naar hun familie, die buiten de stad in de regio woont. Daar vieren ze kerst. Maar ook veel zendelingen komen terug van of gaan op verlof. Bid voor veilige reizen.
          • Geduld, rust, energie en motivatie om elke dag te leren in deze nieuwe omgeving.

 


In Musoma
We are very thankful that we have arrived in Musoma safely. Thanks for all your prayers! The last few weeks have been weeks of travelling, repacking luggage, shopping, resting and settling in into the daily life in Musoma.

To start with the last thing: we were welcomed very warmly by our colleagues here in Musoma. People cooked meals for us, made sure our kitchen was full of breakfast, water, etc. We were offered meals at people’s homes, rides to/from town etc. It is wonderful that people are there to help you when there is some much to learn.

We also started our work at the office. That means: we met our colleagues, got introduced to many new things, and have started to read bits and pieces about literacy and translation. Our natural attitude might be to start as quickly as possible and be eager to do as much work as quickly as possible. But it is more realistic to see how many things we have to learn. It is almost true to say that only now learning starts:

          • our Swahili has to get better,
          • we need to learn how to work with new software,
          • we are introduced to how things are to be done at the office,
          • we start to dig in to one or more of the local languages,
          • et cetera.

 

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Wij zijn Hanneke en Michiel Louter. Wij wonen in Oeganda, en werken sinds 2014 namens Wycliffe Bijbelvertalers in Tanzania en Oeganda. Iedereen een Bijbel in de taal van z'n hart. Dat is waar Wycliffe zich voor inzet. En daar helpen we graag aan mee. Want wat is er mooier dan te zien hoe blij mensen zijn met de woorden van God…in hun eigen taal!?

Doneer nu
Naar onze SponsorKliks pagina

Laatste bericht

  • Het verschil tussen een vertaaladviseur en een vertaalconsulent19 december 2022
© 2023 Weblog Hanneke en Michiel Louter | Aangedreven door Superbs Persoonlijk blog thema